pgforum.pl

Jutro się zaczynają a ponieważ przypadkiem tu jestem to możecie pytać. Postaram się dowiedzieć jeśli coś was interesuje. Z Polaków startuje Mikołaj Kocot. To ten zbanowany na fejsie.

To ten zawodnik od klawiatury, jak uważa kwiat instruktorstwa polskiego?

Zbyszek Gotkiewicz pisze:Jutro się zaczynają a ponieważ przypadkiem tu jestem to możecie pytać. Postaram się dowiedzieć jeśli coś was interesuje. Z Polaków startuje Mikołaj Kocot. To ten zbanowany na fejsie.

Oraz Kinga Masztalerz

https://x-pyr.com/x_team_cat/team-data/

Live Video fb
https://fb.watch/dTMW4zOssf/

LiveTrack

https://www.livetrack24.com/events/xpyr2022

https://www.sportstracklive.com/en/user ... =requested

Jeśli ktoś kocha deszcz i mgły to miejsce startu do wyścigu jest miejscem wymarzonym. Start na plaży przy granicy francusko- hiszpańskiej. Na szczęście przestało padać. Z zawodników udało mi się poznać Kingę Masztalerz (to takie typowe nowozelandzkie nazwisko) i Mikołaja Kocota którego znam już dwanaście lat, więc z rozpoznaniem nie miałem problemu. Chciałem zobaczyć jeszcze jak wygląda Maurer ale mimo wysiłków nikt nie potrafił go wskazać. Trudno. Zawodnikom pokazano taką stożkową górkę na horyzoncie i powiedzieli, że tam mogą wystartować. No to pobiegli. To zaledwie jakieś trzy godziny biegu, ale na szczęście pogoda się poprawiła na tyle że dało się zrobić złota. Co dalej się działo nie bardzo wiem, bo pojechaliśmy do takiego miejsca, gdzie jest kran z darmowym winem na ścianie. Wino jest dla pielgrzymów idących do Santiago de Compostella i dzięki temu przez chwilę poczułem się jak pielgrzym. Z tą trasą pielgrzymkową jest ciekawa historia, że powstała ona w neolicie jeszcze przed chrześcijaństwem i służyła do czynności prokreacyjnych. Chrześcijanie jak zwykle wszystko spieprzyli, ale to zupełnie inna historia. Dobrze, że próbują się rehabilitować tym darmowym winem. Po winie jedziemy na prysznic w polach. Zawodnicy o godzinie 21 muszą się zatrzymać do 7. Czyli jak się jutro obudzę, to powinni już być na startowiskach.

Po wycieczce do Hiszpanii powrót na Francuską stronę Pirenejów. Przejeżdża się wielokilometrowym tunelem. Po przejeździe szok. Zamiast słońca umiarkowanego wiatru i temperatury 27 stopni po wyjeździe z tunelu bure niebo, które zwaliło się na zbocza gór, mżawka tak gęsta, że można ją nabierać łyżeczką i temperatura 14 stopni. Ten tunel był jak przejście do innego wymiaru. Tylko jak oni dziś się ścigali w tej pogodzie? Wkrótce za tunelem spotkam pierwszych zawodników. Pierwsze wrażenie to że spotkałem pielgrzymów do Compostelli, bo to przecież trasa pielgrzymkowa, ale samochody z logiem zawodów towarzyszące tym "pielgrzymom" wyjaśniły sytuację. To zawodnicy uciekający z tego mordoru. Odnajdujemy Mikołaja już po 21 w jego samochodzie socjalnym. Pomijając kilka awarii w aucie to wszystko idzie zgodnie z planem. Ja przeszedłem dzisiaj jakieś 7 km szukając pamiętnika w Saragossie i nie czuję nóg. Mikołaj przeszedł 70 km czyli powinien nie czuć nóg dziesięć razy bardziej niż ja. I jeszcze trzy razy leciał, bo wyścig przy tej pogodzie przypomina szkolenie na pierwszy etap. Wchodzimy na górkę, zlatujemy, wchodzimy, zlatujemy. Tylko za każdym razem jest to inna górka. Mikołaj mówi, że najgorsze w tym chodzeniu po pięknych Pirenejach są krowie i końskie gówna, które są wszędzie i nie da się ich ominąć. Tego wymiaru wyścigu prawdę mówiąc nie znałem. Sympatycznym akcentem jest to, że zawodnikom często towarzyszą psy wędrując z nimi aż do miejsca startu. Drugi dzień dobiegł końca a ja chyba kończę relację i będę powoli wracał do kraju. Kibiców odsyłam na stronę zawodów.

Ciekawym tematem jest sprzęt zawodników i taktyka. Namawiam Mikołaja, żeby po wyścigu napisał tu trochę jak i na czym ścigają się zawodnicy od hike&fly.

Nie wracaj. Zostań, obserwuj i pisz

Nie mogę jeździć po Pirenejach tam i z powrotem bo mi się zaczyna ślizgać sprzęgło, więc zaczynam powoli wracać do domu. Zacznę od Wydmy Piłata, ale żeby miłośnikom wyścigu coś dać to opowiem co rano widziałem. Obudziłem się punktualnie o 7 żeby jeszcze pożegnać się z Mikołajem, który szedł na trasę. Wokół mgliste powietrze, niskie chmury i wilgotno. Ja wracam do łóżka. Po jakimś czasie samochód ekipy rusza do Mikołaja żeby mu pomóc w podejściu na startowisko, a my jedziemy na punkt zwrotny żeby pomóc w naprawie auta ekipy jak będzie czekało na Mikołaja. Wypożyczony kampervan z przebiegiem trzech tysięcy kilometrów ma tyle awarii osprzętu kempingowego, że to raczej auto dla majsterkowicza niż posiadacza dwóch lewych rąk. Jadąc na punkt zwrotny mijamy kilku zawodników idących drogą. Jeden z nich na sztywnych nogach niczym zombie porusza się z dużym trudem. To chłopak Agaty. Dwa dni wyścigu i widać, że kontuzja nie pozwoli mu na dalszy wyścig. Ciekawe kiedy to dotrze do niego. Kolejny raz potwierdza się powiedzenie, że sport wyczynowy jest najlepszą drogą do kalectwa. Mikołaj melduje, że czeka na startowisku żeby odpalić, ale nie może tego zrobić bo jest w chmurach i to nie sam. Nie wszystkim to przeszkadza, bo co jakiś czas widzimy pilotów wylatujących z chmury. W końcu chmury zaczynają pękać, pojawią się nawet jakaś termika i Mikołaj startuje a ja zaczynam powrót do domu. Zawodnikom zaś życzę, żeby chęć rywalizacji nie odebrała im dobrej zabawy wynikającej z udziału w takiej imprezie.

A, jeszcze dodam jak wypadło ważenie naszego sprzętu w plecakach kompletnego, do lotu.
Mikołaj 6,6 kg
Asia 10,2 kg
Dominik 11,75 kg
Ja 11,5 kg

Jak widać komplet sprzętu do latania bez trudności może zejść poniżej dwunastu kg, ale zbicie kolejnych pięciu to już jest spore wyzwanie. I nie zawsze warte podejmowania tego wysiłku. Te moje 11,5 kg już jest mało uciążliwe nawet dla osoby brzydzącej się trudami turystyki górskiej

Jeden ze startów Mikołaja

Zbyszek Gotkiewicz pisze:Jeden ze startów Mikołaja

dla mnie to jakiś kosmos i magia

prokopcio pisze:

Zbyszek Gotkiewicz pisze:Jeden ze startów Mikołaja

dla mnie to jakiś kosmos i magia

I to wszystko z powodu z gory przegranej (bo maurer) walki o zlote gacie?

calhal pisze:I to wszystko z powodu z gory przegranej (bo maurer) walki o zlote gacie?

Wypraszam sobie - na tym nagraniu nie ustępuje Maurerowi ani ciut, ciut

Callhal, ja chodzę na śluby mimo tego że nie jestem panem młodym